Z końcem listopada bieżącego roku zakończył się program?Złota Jesień?, realizowany w ramach Europejskiego Roku Walki z Ubustwem i Wykluczeniem Społecznym 2010.

     Przez ostatnie miesiące, a właściwie przez cały bieżący rok Klub Seniora był wyjątkowo aktywny. Część działalności już opisywaliśmy w ?Wieściach Gminnych? od czerwca jednak wiele się wydarzyło. Tym razem postanowiliśmy rozejrzeć się po regionie, by sprawdzić powiedzenie: ?Cudze chwalicie swego nie znacie?. Wybraliśmy się do Zamku w Lublinie, by zwiedzić piękno wnętrz i poznać jego historię. Najbardziej podobała się sztuka ludowa regionu lubelskiego oraz sztuka zdobnicza. W pamięci naszej zostanie też Kaplica Trójcy świętej wraz ze swoim tajemniczym klimatem. Pełna niezapomnianych wrażeń była wędrówka z pochodniami przez podziemia Lublina, od lochów Trybunału Koronnego począwszy. Była to swoistego rodzaju podróż przez historię miasta. Będąc w takim miejscu nie mogliśmy ominąć Archikatedry Lubelskiej. Najważniejsza była dla nas modlitwa, podziękowania i prośby zawiezione Matce Bożej, ale mieliśmy też okazję obejrzeć zakrystię słynną w całym kraju z akustyki oraz skarbiec i krypty. Nieco innym, ale również wzbudzającym miłe emocje, okazał sie Ogród Botaniczny oraz Muzeum Wsi Lubelskiej. Lublin ma jeszcze wiele ciekawych miejsc, ale te już znamy. Pozostało nam Muzeum na Majdanku. Czy tam pojedziemy? Raczej nie i choć pamięć tej historii jest szczególnie dla nas ważna, to wolimy nie wracać do najboleśniejszych chwil naszego życia. W swoich wędrówkach poznawczych wypuściliśmy się także do Zamku w Kozłówce za Lublinem.

        Niekiedy w naszym życiu przychodzi taki moment, że zaczynamy analizować minione lata, rozważać jak było dawniej. Dochodzimy często do wniosku, że tak naprawdę to niewiele przeżyliśmy chwil radości, albo też zostały one przyćmione przez troski i trudy dnia codziennego. Nie sposób przecież wymazać z pamięci traumatycznych wydarzeń wojennych, zmagań i prześladowań powojennych, strachu, przerażenia i bólu. A potem praca i praca, by podźwignąć się po wojnie, często po stracie bliskich. I tak do dziś, a właściwie do wczoraj, bo mówimy tu o Seniorach, którzy swoje już wypracowali. Moja babcia mawiała, że ?Pan Bóg stworzył człowieka na udrękę? - Może coś w tym jest.. Jednak nie zapominajmy o tym, że otrzymaliśmy wielki dar, jakim jest wolna wola i dzięki temu możemy w dużym stopniu pokierować swoim życiem.

Informacje ogólne dotyczące Klubu Seniora w Modliborzycach.

 

Wiersz pt. "KATYŃ" - autorstwa Pani Teresy Mul

LEŚNA DROGA Krzyżowa członków Klubu Seniora w Modliborzycach